Wszystko mnie martwi. Żyje na ciągłym stresie i tak w kółko, i tak w kółko, i tak w kółko... Nie wiem jak to będzie. Bardzo, ale to bardzo się stresuje. Serce lata jak oszalała, jak gdyby było malutkim ptaszkiem, któremu śpieszno na wolność. Bolało mnie dzisiaj bardzo serce, coś jak by mi ktoś zacisnął na nim pięść. Myślałam, że przewrócę się na chodni ku. Na (nie)szczęście nic takiego się nie stało i wróciłam skonana do domu. Wycieczka była... Cóż, powiedzmy sobie szczerze. Praca w Urzędzie Miasta Kraków nie jest czymś, co bym chciała wykonywać w przyszłości. Masa pracy papierkowej, plus jakieś bezsensowne narady, kto za, przeciw, kto się wstrzymał. Niby robią coś a tak naprawdę nic się nie zmienia. Żeby chociaż na lepsze. Nic.
Dziękuje Ci ojcze, któryś mi właśnie powiedział, że robię się tłusta, przypominając mi, że jestem gównem., tym samym doprowadzając mnie do płaczu. Jedni mówią wyglądasz jak anorektyczka! a On jesteś tłusta. Kto ma racje? Kto...
Dlatego właśnie ten precel, który tak mi smakuje, którego kupiłam w najlepszym stoisku, wyląduje w brzuchu kogoś innego. I jak tu się nie załamywać dodatkowymi obciążeniami?
Wszystkie gwiazdy kiedyś spadną.
Ale gwiazda, to tylko mała iskierka z wielkiego ogniska na niebie.
Płacze. Śmieje się. Stresuje się (ciągle). Smucę się (cały czas). Płacze. Ciągle płaczę. Jebie mi się w głowie. Ciągle mi się jebie.
Jak kiedyś ktoś przeczyta to z mojej rodziny, to pewnie wyśle mnie do psychiatryka, kiedy będę spała.
A to do wszystkich Was.
Którzy udają, że mnie rozumieją.
Którzy udają, że mnie znają.
Którzy udają, że kochają.
Dziękuje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz