Około czwartej nad ranem obudził mnie bardzo wyraźny szept - mówił w sobie tylko znanym języku, ale bardzo wyraźnie, z dziwnym akcentem, jakiego nigdy jeszcze nie słyszałam. Jak myślisz - słowa w piekle stają się wyraźniejsze niż tu na ziemi? Z zaciekawieniem słuchałam jego monologu, ale w pewnym momencie środek mojego ciała tak mocno zaczął swędzieć, że nie mogłam znaleźć schronienia w moim małym łóżku. I właśnie w tamtym momencie odnalazłam pewne miejsce, w którym jeśli odpowiednio ułożę swoje ciało i głowę, zobaczę całe niebo, całe światło. Cienie mają miejsce tylko z boku, dlatego bardzo ważnym jest, by skupić się tylko na tym, co przed, modląc się o uchronienie, gdy On jednak przyjdzie, taki ciemny i posępny. Zmuszając, skomląc, błagając o uwagę, by mógł znowu przestraszyć.
W tym niezwykłym miejscu widzę drzewo, bardzo rozrośnięte. W świetle dnia wydaje się takie ubogie, ale ja znam jego sekret. W nocy ma na sobie milion motyli, ciem, nocnych stworzeń. I ja to widzę, widzę to, gdy tylko odważę się wyjrzeć przez mleczne zasłony. Chciałabym zobaczyć ten taniec w blasku Księżyca. Bardzo bym chciała.
Tej nocy również padał deszcz. Tym razem jednak nie brutalnie, lecz delikatnie spływał po szybach i ziemi. Wszystkie robaki potopiły się, wszystko nam zgniło... Ten szum mnie nie usypiał. Przypominał mi pewne wspomnienie, kiedy byłam Mniejsza i lubiłam chodzić nad szczególną rzekę. Pamiętam, jak próbowałam odgadnąć jaki ma dziś nastrój, bo lubiła być bardzo kapryśna, w jednej sekundzie zmieniając się w rozszalałą wyrocznie.
Kiedy zrobiło się już tak jasno, że spokojnie mogłam rozpoznać swoje dłonie, wstałam i cichutko zaczęłam głaskać to ciepłe stworzenie. W miejscu, w którym uprzednio leżało moje ciało, wyrasta mech. Nagość nas zawstydza.
W moich włosach malutki biały gołąbek zrobił gniazdo. Dlaczego on ćwierka? Tak pięknie ćwierka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz